(ภู) เขาที่เราคิดถึง

A poem inspired by my muse after the rainforest fire crisis in Chiangmai was getting better.

ดอยเดิมเคยดับแสง-ซ่อนหน้า แสงเดือนดาวส่องฟ้ามิอาจเห็น ดอยเดิมเจ้าคืนกลับเช่นเคยเป็น ในแสงเย็นย่ำสนธยา-เจ้ามาเยือน ตรงตระหง่านเงานั้นคือสันเขา และความหวังแห่งหมู่เราลำเนาเถื่อน ยามนี้ฟ้าใสกระจ่างไม่รางเลือน สมเป็นเรือนข้าห่วงแหน-ยิ่งแดนใด

22/4/2020 - Suthep